"Dil mühendisliği, duygu hassasiyeti ve hakikati görme arzusu ile şair, aslında tüm insanlık için manevi bir sığınak ve hatta saray kurmuş olur." Müesser Yeniay şiirini, şiire bakışını yazdığı teorik ve poetik yazılarda okuduk, okuyoruz. Şiirinizdeki kadın hürriyeti ve kadınlar üstündeki sınıfsal ve ideolojik baskılara direnişi sıkça ve bir ödev gibi işlediğinizi son kitabınız olan Sevgiliyle Daimî Konuşma'da da okuyoruz. Satır aralarında mesajlarınızı okuyucuya ulaştırıyorsunuz. Kitabın önsözünde ilk cümleniz şöyle: şiir, bir sonuçtur, diyorsunuz. Bize Sevgiliyle Daimî Konuşma'daki sonuçlardan bahseder misiniz? Sevgiliyle Daimî Konuşma adlı son şiir kitabımın giriş yazısı olan “Şiir Yazma Politikaları ve Bir Şiirin Doğuşu”...
Selenay Kübra Koçer şiiri üstüne/Çayan Okuduci
BAZEN BİR ŞİİR…/ Yavuz Özdem Elbette; (herkesin) bazen bir şiir(i)…vardır. Sadece şiiri mi; bazen (herkesin) bir şiirden, bir bölümü, bölümcesi, ikiliği, dizesi…vardır, bulunur ve kıymetlidir. Hayat, o şiirde, o şiirle kılık değiştirir ve biz tanık oluruz bu kılık değiştirmeye…Şiirin her okunuşta farklı gelmesi; çağrış(tır)ım alanlarının genişlemesi, bu kılık değiştirmeden başka nedir ki….Hem şiir-yaşam bütünlüğü başka nasıl tanıtlanır ki… Benim bu sayıdaki ‘bazen bir şiir’im, Selenay Kübra Koçer’in ikinci şiir kitabı olan Göç Yolları’nda (Şiirden-2018) karşıma çıktı: ‘Gölgede Kalan Balığın Hikayesi’. İşte hayatın kılık değiştirmesine de bu şiirle tanık oldum. Tam da şiirin ‘Gizlice sıyırıyor eteklerini deniz/beni çağırıyor’ dediği yerde. Bu ikilik...