SÖYLEV/ METİN CENGİZ

SÖYLEV/ METİN CENGİZ

SÖYLEV

 

Bak diyorsun, nasıl da yalan söylüyorlar:

Bayrağın kırmızısı utanıyor onlar konuşurken.

Yüreğimizden yurdumuza uzayan merdivenlerin

Basamakları dayanmıyor artık bu yalanlara.

Millet diyorlar illet kalıyor ellerinde.

Muhammet aşkına yemin ediyorlar,

Muhammet aşkının dili tutuluyor.

Dinin buğdayını öğütüp müjdeler veriyorlar,

Çatısı kırılıyor dinin direği yok oluyor,

Beyaz bayraklarından kan damlıyor uluların.

 

Geceleri riyasız uyumak istiyoruz.

Kuşların uykusunu paylaşmak istiyoruz.

Yoksuluz, aşkın anlaşılmaz dilini anlamak istiyoruz.

Ihlamur koksun istiyoruz zaman.

Çocuklarımıza zamanı lekesiz teslim edelim istiyoruz.

Düşlerimizin hançerlerini kınına sokmak için,

Sabah yiyeceğimiz ekmek içeceğimiz su olsun kadınlarımız,

Bir bayram yerine çevirelim yoksulluğu.

Bütün bunları biliyor ve istiyoruz,

Ama onlar devam ediyor söylemeye yaşanmamış yalanları,

Asit dökerek içimize söz yerine.

(İmgeler Benim Yurdum, 9. şiir)

imgelerbenimyurdukkapak