30 %

Boynu Vurulmuş Güneş

ISBN 978-605-4825-57-8

 120,00  84,00

About The Author

Aimé Césaire

Aimé Césaire

Fransız şair ve siyasetçi, 26 Haziran 1913’te Basse-Pointe’ta doğdu ve 17 Nisan 2008’de Fort - de - France’ta öldü (Martinik). Kararlı bir anti kolonyalist ve Zencilik edebi hareketinin kurucularından biridir.
Yedi çocuklu bir ailenin çocuğudur. 1919’dan 1924’e kadar Basse-Pointe’da (Fort-de-France) babasının vergi kontrolörü olduğu bir ilkokula gitti. Sonra Victor-Schoelcher Lisesinde bir burs elde etti. Eylül 1931’de burslu Paris’e geldi, Daha ilk günlerde, Sorbonne’da ve Louis-Le-Grand lisesinin koridorlarında hayatını değiştirecek arkadaşlar edindi: Ousmane Socé Diop, Léopold Sédar Senghor (önemli bir siyahi şair); Léopold ile arkadaşlığı yıllar sürecektir.
Paris’te, Ecole Normale’i bitirdi, yine Paris’te siyahi Afrikalılara kültürel kimliklerini kazandırmayı amaçlayan edebiyat akımını başlattı. 1931 yıllarında Vichi hükümetine karşı arkadaşlarıyla kültürel bir savaş başlattı. 1939’da Martinik’e dönerek bir süre öğretmenlik yaptı. 1941’de Tanıştığı André Breton onun yapıtlarının daha iyi tanınmasına yardımcı oldu. 1946’de Komünist Parti adayı olarak Martinik’te yerel seçimlere giren Césaire Fort-de-France’ın belediye başkanlığına seçildi (1945-2001) 1956’da Macaristan’daki ayaklanmanın Sovyetler Birliği tarafından basırılması üzerine Komünist Parti’den ayrılarak Martinik Bağımsız Devrim Partisini kurdu. 2001’de arkadaşı Serge Letchimy leyhine belediye başkanlığından ve politikadan çekildi. Ancak Martinik politik tarihinde adı ülkesinin adıyla anılır hep. Senghor’un ölümünden sonra zencilik hareketinin tek temsilcisi olarak bilindi.
Şiirlerinde geleneksel biçimlerden uzaklaşarak üstgerçekçi akımın özgürlüğünden yararlandı ve Afrika’ya özgü çarpıcı imgeler kullandı. Cahiers d’un retour au pays natal (Anavatana Bir Dönüş Defteri, 1939), Les armes miraculeuses (Mucizevi Silahlar, 1946); Soleil cou coupé (Boynu vurulmuş güneş, 1948); Ferrements (Prangaya Vurmalar, 1960) gibi şiir kitaplarının yanısıra Le Tragedie du roi Christophe (Kral Kristof’un Trajedisi, 1963) ve Une saison au Congo (Kongo’da Bir Mevsim, 1966) gibi oyunları da vardır.

Kulaklarında tamtam, belleğinde çeşitli renk ve türden mask; büyücüler, büyüler. Bunlara Paris’te yaşayan çağdaş bir şair olmasını da eklersek, dilinin bir André Breton’unkinden daha zorlu olması anlaşılır. Yani bir yandan ihtilallerin Paris’i… Diğer yandan doğduğu Afrika. Demek sonuçta bir kültür mozaiği Aimé Césaire’inki.

Ancak onun bu özelliğidir ki yine onu diğer üstgerçekçilerden ayırır. Yani şairin öfkesi şiirlerinde Afrika’nın başkaldırısını, özgürlük ve bağımsızlık için başkaldırısını kapsar ve şiirdeki derin yapı, özünü bu anlamda Afrika’nın ve Martinik’in gerçekliğinden alır. Öfke bir kıtanın isyanına dönüşür.