Ocak 2016

İtalya’da 2014 Dünya Şiir Seçkisi, “Traduzioni Sparse”

İtalyan şairi Giuseppe Napolitano tarafından hazırlanan 2014 yılı Dünya Şiir Seçkisi yayımlandı. Seçkide toplam 25 şair yer alıyor. Yer alan şairler listesi şöyle:Mohammed el Amraoui (Fas-Fransa), Monia Boulila (Tunus), Jana Boxbergerová (Çekoslovakya-Fransa), Enán Burgos (Kolombiya-Fransa), Barbara Bracun (Hırvatistan), Michel Cassir (Fransa), Metin Cengiz (Türkiye), Radhia Chehaibi (Tunus), Marius Chelaru (Romanya), Georges Drano (Fransa), Sabahudin Hadžialić (Bosna-Hersek), Roman Kisiov (Bulgaristan), Abdellatif Laabi (Fas), Phllippe Lemoine (Fransa), Krzystyna Lenkowska (Polonya), Daniel Leuwers (Fransa), Amir Or (İsrail), Diti Ronen (İsrail), Françoise Roy (Kanada-Meksika), Liana Sakelliou (Yunanistan), Ana Clara Sanchez (İspanya), Antoine Simon (Fransa), Nicole Drano Stamberg (Fransa), Athanase Vantchev de Thracy (Bulgaristan-Fransa), Leticia...

Continue Reading →

8. Mersin Kenti Edebiyat Ödülü

“Ülkemizde ve Mersin’de edebiyat ilgisini geliştirmek ve ulusal ölçekte bir veri-me dönüştürmek, edebiyat okurlarının dikkatini nitelikli örneklere çekmek üzere; yapıtlarıyla Türk edebiyatının gelişmesine katkıda bulunmuş kişileri onurlandırmak, daha yaygın okunmalarını sağlamak için”, Mersin Ticaret ve Sanayi Odası ( MTSO ) tarafından verilen Mersin Kenti Edebiyat Ödülü konusunda çalışmalar, ilgili yönetmelik gereğince yürütülmüştür. Ödül Değerlendirme Kurulu’nda görevli İpek Ongun, Ahmet Ada, Celâl Soycan, Sina Akyol ve Ogün Kaymak söz konusu ödüle 2014 yılı için önerilen adaylar arasından, 1. Modern lirik şiirin imgeye dayalı dönüştürücü gücünü çağdaş bir epope yaratmada kullandığı , 2. Hayatı kutsallık boyutunda sevmenin, onu bütün olumsuzluklara rağmen yeniden...

Continue Reading →

Müesser Yeniay Puchcart Ödülüne Aday Gösterildi

Müesser Yeniay’ın “Karanlığın Coğrafyası” adlı şiiri Amerika’daki Muse Pie Press tarafından Pushcart Ödülüne aday gösterildi. Pushcart Ödülü, geçmiş yılın küçük çaplı yayınevleri tarafından yayımlanan en iyi şiir, öykü, denemeye verilen Amerikan edebiyat ödülüdür. Dergi ve yayınevi editörleri en fazla 6 kişiyi aday gösterirler. Seçilen eserler 1976’dan beri antolojide yayımlanmaktadır. Adaylar Ekim ve Aralık ayları arasında gelecek yılın ödülü için kabul edilir. Joyce Carol Oates, Pushcart ödülünü alan ünlü şairlerden birisidir. Müesser Yeniay’ın şiirinin yayımlandığı Shot Glass Journal dergisi ise Muse-Pie yayınlarınca yayımlanan bir dergi. Yayınevi sahibi R.G. Rader, Shot Glass Journal’ın 13. sayısında yayımlanan “Karanlığın Coğrafyası” adlı şiirini yayınevini temsil...

Continue Reading →

Devrimin ve Aşkın Şairi: Metin Cengiz

Azad Ziya Eren AZE-Kendinin şiirini yazmak, devrim gibi yaşayan devrimcilerin şiirini yazmaktan kolay olsa gerek. Bir dönemin isimleriyle bile şiir olanların, hevesin trajediye dönüştüğü ve fakat yıl aldıkça da efsaneleştiği bir dönem. Bu kesitin hikayesinin şiirini söyleyerek, acısı karşısında dil olup kendine görev addeden, sızıyı seçen düşçü kim? Metin Cengiz bu şiirlerin neresinde? MC-Şair anlattığı şeydir. Diyebilir miyiz? Bence deriz. Sorun anlattığını şairin içselleştirip içselleştirmediği, içten duyup duymadığı. Anlatılanın anlatılmak istenene sahici bir biçimde uyup uymadığı. Metinsel gerçeklik olarak gerçeklikle kurduğu akrabalık bağının inandırıcılığı. Bir şiir gerçekliğin bir parçasını, ya da herhangi bir yönünü bütün derinliğiyle bize sunuyorsa şair bu...

Continue Reading →

Baki Ayhan T’nin Çelişkileri

Ahmet Ada Kurşunkalem dergisinde [Eylül-Ekim 2011 tarihli, sayı: 13] Gültekin Emre’nin yaptığı “Bâki Ayhan T. ile Kopuk ve Başka Şeyler Üzerine” başlıklı bir söyleşi yayımlandı. Söyleşi, Bâki Ayhan T.’nin kendi şiirine ilişkin oldukça abartılı açıklamalarını ve yanlış bilgileri içeriyor. Kopuk, modern şiir bağlamında okunduğunda, öteki kitaplarına göre geri ve birbirinden farklı [biçem birliği olmayan], yer yer düzyazı olan, iletişim dilinden [verili dilden] büsbütün kopamayan şiirlerden oluşuyor. Kısaca şair, anlam kurucu olmaktan çok, anlam iletici bir şiir üretiyor. Kendisi, söyleşilerinde, imgeye yaslanan bir şiir ürettiğini söylese de, bu gerçekle, dahası şiiriyle örtüşmüyor. Şiirinin göstergeleri doğrudan doğruya gösterilen yönünde işliyor. İmgeleri kısır,...

Continue Reading →

Metin Cengiz / Yıllıklar*

Metin Cengiz   Türk şiiri üzerine düşünmek, tartışmak artık yıllıklar düzeyine inmiş durumda. Bu nedenle de yıllıklar konusunda konuşmak oldukça güç. Ama yine de deneyeceğiz. Yıllık hazırlayan herkes nesnel olduğunu, şair seçiminde şairliğini kabul ettirmiş olanlarla gençlerden atılım yapanları, şiire yenilik getirenleri seçtiğini söylüyor. Ama şöyle bir bakıldığında, bütün nesnellik, tarafsızlık, adam kayırmama sözlerine karşın şairliğini kabul ettirmiş olanların yıl içinde görülen tartışmaların etkisinde yıllıklara alınmadığını, öznel yargılar adına öznel duyguların, kişisel ilişkilerin, çekemezliklerin, küskünlüklerin galebe çaldığını görüyoruz. Ben onun için Memet H. Doğan’ın vurgulamak istediği ‘şairlerin seçiminde nesnel (bir vasatı Türk Şiiri vasatının üstünde, şairliğini kanıtlamış; bir de yeni...

Continue Reading →

Yıllık Tartışması Bitti

Metin Cengiz Sorun Yıllık tartışması Değil, YKY Şiir Yıllığı Bir düzeltmeyle başlayayım. Bizim yıllıklara, seçkilere, antolojilere karşı bir tavrımız söz konusu değil. Hatta Baki Asiltürk (Baki Ayhan T.)'ün yıllık hazırlayamadığına göre “seçki” hazırlamasına da değil. Dileyen dilediği biçimde antoloji, seçki, yıllık hazırlar. Yayınlar. Buna BA de dâhildir elbette. Bu herkesin anayasal hakkıdır. Takdir ise eleştirel değerlendirmelerden sonra gelir! Ama YKY gibi Türk edebiyatına sayısız yararlıkları dokunmuş bir kurumun çıkardığı yıllık söz konusu olunca, iş değişmektedir. Bu kurumun hazırlattığı yıllığı hazırlayan yıllıkçının bu kurumun sahip olduğu tarafsızlık, yapıcılık, nesnellik, edebiyata katkı gibi özelliklere sahip olması gerekmektedir. BA ise beş yıldır şairlerin...

Continue Reading →

Ramis Dara

Metin Cengiz   Ramis Dara dedik, Ramis Dara ile devam edelim. Ramis Dara, “Gerçek şiirden yana olanları ve şairleri bu düzeysizliğe karşı çıkmaya ve bir silkinişi başlatmaya çağırıyoruz.” sözleriyle Akatalpa'nın 2011 Mart sayısında dikkatleri çekiyordu. Bu çağrıyı ciddiye alıyoruz. Ama etik açıdan bunun gereğinin yerine getirilmesini istemek de hakkımız, değil mi? Yani bu çağrıyı yapan derginin yayımladığı her yazıdan ve her şiirden sorumlu olduğunu düşünmemek için bir engelimiz olmamalı. Öyle mi? Peki, poetika ile zerre kadar ilişkisi olmayan, ona buna hakaretler içeren ve küfür dolu, yazılar yayımlamakla mı bu çağrının gereğini yerine getiriyor Ramis Dara? Ramis Dara’yı bu noktada anlamak...

Continue Reading →

Hüseyin Peker

Hüseyin Peker, Akatalpa’nın Eylül 2010 - Sayı 129’da,“Yaz Değinileri, 2” başlıklı yazısında sözüm ona Metin Cengiz’i eleştiriyor. Sözüm ona diyorum. Sebebini aşağıda parantez içinde Selami Karabulut’un Yarım Kalan adlı kitabı için Metin Cengiz’in yazdığı önsözden yaptığı alıntıyla, hemen altındaki yorumunu okuduğunuzda anlayacaksınız. Yazının hepsini veriyorum. [“Günümüzde geçer anlayış olarak imge avcılığının; bir gerçeklik oluşturmayan, bütünlükten yoksun, gerçeklikle bir akrabalık ilişkisi kuramayan ve birbirleriyle ilgisiz dizelerden oluşma; sözümona bir derinlik yaratma gayretinin örgütlediği sığ bir şiir öne çıkıyor. Çağrışımsız, tatsız tuzsuz, anlamsız, sözcüklerin birbirini reddettiği bir imge hayaleti ordusu sizi daha ilk birkaç dizede alıkoyuyor, devam edemiyorsunuz okumaya.” Metin Cengiz (Yarım...

Continue Reading →